Desperados: Poszukiwany Żywy lub Martwy - Zapomniany klasyk gier strategicznych.

Trki, Kody, Cheaty do

1. Dobrze to przedstawiłeś. Trochę mi brakowało recenzji tej gry (oczywiście recenzji w przychylnym tonie, tak jak tu). Na jutubie oglądałem parę rozegrań różnych graczy i cenię sobie to, że nie usunięto muzyki. Sam ostatnio miałem mnóstwo wspominek o tym, jak w nią grałem 15 lat temu. Dostałem ją od siostry 24 grudnia 2001 roku pod choinkę. Kupiła mi piracką wersję na Stadionie 10-lecia i przywiozła mi na święta do domu - do małej miejscowości, w której zimą tym przyjemniej było oddawać się graniu w takiej atmosferze. Tak pierwsze jak i ostatnie wrażenie o tej grze było świetne, co parę lat temu dało mi pomysł, by może samemu wrzucić gdzieś do internetu recenzję o Desperados, ale nie tylko, bo też chciałem napisać o szczegółach, które zazwyczaj nigdzie nie były podawane. Wśród tych szczegółów jest to, że w filmie o napadzie na pociąg jest John Cooper będący ofiarą napadu (bandyci wyrzucili go z wagonu, dzięki czemu przeżył). To go zmusiło do znalezienia popleczników i "przełożonych" bandytów stale napadających na pociągi, a więc to od tego momentu rozpoczyna się historia i to właśnie z El Paso po rozmowie ze Smithem Cooper wsiadł do pociągu, który najpewniej parę tygodni później zajechał do Opelousas, gdzie wysiadając z niego natknął się na Dużego Billa, a ogólnie rozpoczął poszukiwania dawnych przyjaciół do rewanżu z bandytami. To jest taka jakby analiza literacka akurat gry, chociaż absolutnie nigdy analiza literatury, jaką w szkole się miało, nie interesowała mnie. Tu można to bardziej zbliżyć do ulubionego filmu, co gdzie kto kiedy robił i tak dalej. Aha, scenariusz Desperados ma pewne uchybienia jak to, że kiedy członkowie oddziału zajechali do zniszczonego miasta (22. runda) to dworzec ma szyld z napisem "Deadstone", a w filmie wyjeżdżający oddział mija tablicę "Livingstone" z przemalowaną częścią "Living-" na "Dead-". Również w żadnej recenzji z odniesieniami do poszczególnych rund nie stwierdzono, że to miasto nie zniszczyli bandyci albo kawaleria, jak Grants w poprzedniej rundzie, tylko że zniszczył je huragan, jaki często się spotyka na zachodzie Stanów Zjednoczonych. Mimo że to sprawia wrażenie szczegółowości, to gdyby nie huragan, który poza zabudowaniami zniszczył też wiadukt nad rzeką, to pociąg jechałby dalej, tak jak jechał z Grants i członkowie oddziału dotarliby w inne miejsce, no i bez Doca, a wtedy historia poszukiwań potoczyłaby się inaczej. W recenzji gry warto zamieszczać spostrzeżenia o rundzie demo, która nie ma pełnego charakteru Desperados, tak jakby twórcy gry najpierw mieli inny zamysł i na początek chcieli zademonstrować tylko wygląd i na razie oderwać od scenariusza, a dopiero potem napisać grę o konkretnym scenariuszu. Z tego powodu demonstracyjna runda najbardziej różni się od pozostałych.
   
   Popieram w 100 % to, co powiedziałeś. Gra ma świetną muzykę (jeszcze to zaskakująco dobrze wpisujące się stwierdzenie, że taka muzyka powinna być w najlepszych westernach). Rzeczywiście, gra zestarzała się z klasą, i bardziej zapadłaby w pamięci graczy, gdyby nie spieprzono kolejnych części. Nie wspomniałeś o niskich wymaganiach sprzętowych Desperados, dzięki czemu ja w ogóle mogłem w to grać, no i stać się wielbicielem na czele wszystkich graczy. Dobrą rekompensatą za Desperados 2 był Robin Hood: Legenda Sherwood, prawda? Nią też się cieszę. Wzbudziła u mnie taką samą fascynację średniowieczną Anglią, jak i Desperados Ameryką na zachód od Mississippi w XIX wieku.
2. Gra fantastyczna, klimatyczna i super wykonana. Techland mógby zrobić jej odpowidnik w 3D, ale żeby przeniósł 1:1 poziomy oraz postacie. Oczywiście modyfikując grę aby była fps-em, dodając trochę element przygodowy. Byłby hit :)
3. Cieszy mnie to że ktoś nie zapomniał o tej grze ^^